من هرزه نبودم....

مرا کسی هرزه کرد که گفت دوستت دارم

لذتش را که برد ترکم کرد و رفت...

کاش بهت فهمونده بودم:::

زَمـیــن بـِـه مَـرد بــودَنـَـت نــیــآز دآرِه ،مــَـرد بــآش

مــَـردونــِـه حـَـرفـــ بــِـزَن ...

مــَـردونــِـه بــِـخـَـنــد ....

مــَـردونــِـه عــِـشـــق بــِـوَرز .

مــَـردونــِـه گــِـریــِه کــُن ،

مــَـردونــِـه بــِـبــَخــش ...

مـَـرد بـآش ، نـَـه فــَـقــَط بــآجـِـســمـِـت ، بــآنـِـگــآهــِـت ، بــآ اِحــســآســِـت ، بــآ آغــوشــِـت

مــَـردبـــآش وَ هــیــچـــوَقـــت نــآمــَـردی نـَـکــُـن...

مـَـخــصـوصــآ بـَـرآی کـَســی کـِـه بـِـه مـَـردونـِـگـیـت تـِـکـیـِـه کـَـردِه وَ بــآوَرِت کـَـردِه

مــــــــــَــــــــــرد بــــــــــــــآشــــــــ ـ ـ ـ . . .

امشب در خلوت تنهایی ام آهسته بی تو گریستم

کاش صدای هق هق گریه ام را باد به تو می رساند…

تا بدانی که بی تو چه میکشم

کاش قاصدک به تو می گفت که در غیاب تو

رودی از اشک به راه انداخته ام….

و کاش پرنده ی سوخته بال عاشق از جانب من

به تو این پیغام را می رساند که:

امید و آرزوهایم بی تو آهسته آهسته

در حال فرو ریختن است

تو هرگز دلتنگی چشمانم را ندیدی

و تصویر خاموشی قلبم را در روشنای آرزوهایت

تو فریاد سکوتم را در میان واژگان روزمره زندگی نشنیدی

تو فرصتی نداشتی

برای برداشتن سیب سرخی از دستانم

فرصتی نداشتی برای باور کردن باورهایم

جاده ها چنان تو را در خود گرفتار کرده اند

که لحظه ای توان ایستادن نداری

تو فرزند سفر بودی

و من نواده سکوت خویشتن

دیگر انتظارت را به انتظار نخواهم نشست

برو مسافر

جاده قدم های تو را دلتنگ است ...

خدایا...........

خدايا فقط تو را مي خواهم.....

باور کرده ام که فقط تويي سنگ صبور حرف هايم

مي ترسم از اينکه بگم دوسش دارم...

اون نمي دونه که با دل من چه کرده...

نمي دونه که دلي رو اسير خودش کرده

روز هاي اول آشنايي را بياد مياورم آمدنش زيبا بود ...

آنقدر زيبا حرف مي زد که به راحتي دل به او باختم

و او شد اولين عشقم در زندگي

بار خدايا دوست دارم مرا بفهمد حتي براي يه لحظه

میدونی سخت ترین لحظه ی زندگی آدم چه وقتیه؟

وقتی بفهمی واسه کسی که تموم زندگیته فقط یه رهگذر بودی.

شایـــــد ســــــــــــــــــــــال ها بعد. . .

   در گــــــــــذر جــــــــــــــــــــاده ها . . .

  بی تـفاوت ازکنــارهم بگذریم . . .

  و تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو. . .

  آهســته زیر لــــــــــــب بگویی. . . :

   چقدر آن غریبـــــــــه شبیه خاطراتــــــــــــــــم بود. . . ! ! !

این متن را بخوان و ببین چقدر دوستت دارم:

چگونه فراموشت کنم تو را؟

چشم در راهی که آخرین بار برای همیشه بدون خداحافظی در آن پای گذاشتی و رفتی دوخته بودم.

جاده ای که آغازش من بودم و پایانش خورشید ارغوانی رنگ.

امروز که به آن جاده و خورشید می نگرم دیروز به یادم می آید.

دیروزی که زمزمه ی کوچ سر دادی و رفتی.

راستی یادت هست چگونه رفتی ؟؟ و چرا رفتی ؟؟

مگر من چه کرده بودم؟؟

آن روزها من در طلب یک لقمه نان از سفره ی عشقت گداگونه به خانه ات روی آورده بودم.

چرا که تو را در سخاوت عشق بیتا میدانستم ولی افسوس !

در به رویم نگشودی .

خدایا مگر من چه کردم که اینگونه از دست او دنیای دردم؟؟

من که زندگی را با تو خواستم فقط با تو .

من اشک میریختم که برگردی تو میخندیدی به من که برگردم !

من میسوختم و تو میسوزاندی .

تو رفتی آنقدر که در انتهای جاده همراه خورشید غروب کردی و رفتی ...!

رفتی...! رفتی ...!

!!! RAFIGH

Sokhtam atash gereftam az Refighe naRafigh

naRafigh bodi baram ahay Rafighe ba maram

ahay Rafigh on ke to aghoshete ye rozi arezoye man bod

ay Rafigh in bod rasme Refagha

kargardan : eshgham

tahiye konanade : dostam

khiyanat ghashangi bod